Islamiyet Nedir ?
Islamiyet, 6ncı yüzyılda kendisini paygamber ilan eden Muhammed ve arkadaslarinin kurdugu bir dindir. O devirde Araplarin bulundugu cografyada, Orta Dogu’da Yahudilik, Hristiyanlik ve putperestlerin inandigi cok tanrili dinler vardi. Muhammed, kendisinden once dini konularda liderlik yapmis Musa ve Isa’yi ornek alarak kendisini peygamber ilan etti ve guya Tanri’dan kendisine geldigini iddia ettigi ama aslinda kendisine ait olan dusunce ve emirleri cevresindeki insanlara yaymaya basladi. Islamiyet dini bu sekilde ortaya cikmistir. Muhammed’in peygamberliginin olusumu ve gelisimi Kuran, Allah’tan-varsa eger- inmemistir. Kuran’i, kendisini peygamber olarak tanitan Muhammed ve arkadaslari hazirlamistir.
Kuran nasıl hazırlandı?
Muslumanlarin inanisina göre ise, “Ne zaman Kur’an’dan bir bölüm nazil olsa, Hz. Peygamber (s.a) tarafından hemen hurma ağaçlarının yaprakları, ağaç kabukları veya kemikler vs. üzerine yazdırılıyor ve hepsi bir mahfazada saklanıyordu. Bunun yanısıra ashabdan bazıları, kendileri için Kur’an’dan bazı bölümleri yazıyorlardı. Aynı zamanda namaz, daha İslâm’ın başlangıcından beri farz olduğu için, müminler namaz sırasında okumak üzere bazı bölümleri ezberliyorlardı.” Peki, bugun nerede bu “hurma ağaçlarının yaprakları, ağaç kabukları veya kemikler vs. üzerine” yazdirilmis Kuran’in ilk orijinali? Yok.. Cunku, yakildi.. Muhammed’in Kuran’i, Ömer öldükten sonra, Ömer’in kizi Hafsa’dan Mervan Ibn Hakem tarafindan alinarak yakilmistir.
Aciklamasi burada:
Kuran nasıl değişti?
Insan hafizasina emanet edilen Kuran, tekrar yaziya dokulurken elbette ki degisti.. Nitekim, Arap mushafi ile Libya mushafi arasindaki farklar burada aciklaniyor..
Farklı Kuran'lar
Derken, gectigimiz yillarda Alman arastirmaci Dr Puin tarafindan Yemen’deki Sa’na Ulucami’sinin restorasyonu sirasinda yuzlerce yillik bir Kuran daha bulundu.. Bu Kuran’in da taa o zamanlardan beri gelen degisik bir Kuran oldugu anlasilinca, musluman Yemen hukumeti Kuran’in sayginligina ve degismemis oldugu inancina bir zarar gelmesin diye arastirmayi durdurup Sa’na Kur’anini kilit altina sakladi.. Bu konuyla ilgili bilgiler :
Islam alemini sarsacak iddia
Querying The Koran
What Is The Koran?
Evet, belgeleriyle goruldugu gibi gercekler ortadadir.. Nitekim bugün müslümanlar, Osman Mushafi olarak bilinen Kuran’daki ayet sayisi hakkinda bile fikir birliginde degillerdir. “Kuran’daki 6666 ayet vardir” diye soylenir, hatta bu rakkamda “hikmet”ler aranir, mucizeler aranir ama ayetler sayildiginda 6236 veya 6231 adet oldugu görülmektedir. Bu durum karsisinda islamcilar cesiti mazeretler uydurmaktadirlar ama gercek sudur ki, Kuran’daki ayetlerin sayisi kimine gore 6666, kimine göre 6236, kimine gore 6231 olup, bu durum da Kuran’in orijinalliginin kalmadiginin acik bir delilidir.
Islamiyet Gerçekleri
Muhammed’in Kuran’ı hazırlamasında yardımcı olan etkenler..
Islamiyet Gercekleri – Islam Gercegi
Islamiyet Nedir ?
Islamiyet Ve Demokrasi
Kuran ayetlerinden bazi ornekler
Kuran’daki bilimdisi ayetler
Kuran’daki Celiskiler
Kuran’ın Orijinalleri Yakıldığı İçin şimdi Yok – Kuran nasil degisti?
Fransa islam’in yasaklarina karsi ozgurluk saglayacak
Turban Basortusu takmak ozgurluk mudur esaret midir?
Muhammed Gercegi
Islamiyet yasaklar ve zorlama dini midir?
Turban Basortusu Takmanin Mantigi Nedir ?
Islamiyet Nedir
Tanri vs islamiyet vs bilim
Islam Ozgurlukler Dinidir Masali
Islam özgürlükler dinidir masalı
Zaman zaman islami misyonerler derler ki "islam dini özgürlükler dinidir.."
Halbuki bu ifade büyük bir kandırmacadır.
Islam dini özgürlükler degil, bilakis yasaklar dinidir.
Halbuki, Islam dini, yasaklar dinidir. Yaşamın her anında islam dininin karıştığı bir durum vardır. Bundan dolayıdır ki, “Acaba şunu yapmak günah mı?”, “Bunu yapmak dinen caiz midir” diye din ulemasına ve de T.C’nin uleması Diyanet İşleri Başkanlığı’ndaki fetva şubesine müslümanlardan birçok sorular gelir.
İslam dinini propagandasını yapan islami misyonerler, “dinde zorlama yoktur” derler ki, bu, tamamen yanlış bir propagandadır. Bizzat Kuran ayetleri, ve hadisleer ve de 1400 yıldır fetvbalar veren islam uleması, islam dininin bir yasaklar ve zorlama dini olduğunu belgelemektedir:
Kuran ayetleri islam dininin bir zorlama dini olduğunu şu şekilde ifade etmektedir:
Ali Imran/3/85. Kim Islamiyet’ten baska bir dine yonelirse, onunki kabul edilmeyecektir. O ahirette de kaybedenlerdendir.
Maide/5/35. Ey Inananlar! Allah’tan sakinin, O’na ulasmaya yol arayin, yolunda cihad edin ki kurtulasiniz.
Maide/5/51. Ey Inananlar! Yahudileri ve hiristiyanlari dost olarak benimsemeyin, onlar birbirlerinin dostudurlar.
Sizden kim onlara dost olursa o da onlardandir. Allah zulmeden kimseleri dogru yola eristirmez.
Tevbe/9/5. Hurmetli aylar cikinca, puta tapanlari buldugunuz yerde oldurun; onlari yakalayip hapsedin; her gozetleme yerinde onlari bekleyin. Eger tevbe eder, namaz kilar ve zekat verirlerse yollarini serbest birakin. Dogrusu Allah bagislar ve merhamet eder.
Tevbe/9/29. Kitap verilenlerden, Allah’a, ahiret gunune inanmayan, Allah’in ve peygamberinin haram kildigini haram saymayan, hak dinini din edinmeyenlerle, boyunlarini bukup kendi elleriyle cizye verene kadar savasin.
Tevbe/9/41. Isteyen, istemeyen, hepiniz savasa cikin. Allah yolunda mallarinizla, canlarinizla cihat edin. Bilirseniz bu sizin cin hayirlidir.
Tevbe/9/73. Ey Peygamber! Inkarcilarla, ikiyuzlulerle savas; onlara karsi sert davran. Varacaklari yer
cehennemdir, ne kotu donustur.
Tevbe/9/113. Cehennemlik olduklari anlasildiktan sonra, akraba bile olsalar, puta tapanlar icin magfiret dilemek Peygamber’e ve muminlere yarasmaz.
Tahrim/66/9. Ey Peygamber! Inkarcilarla ve ikiyuzlulerle savas; onlara karsi sert davran. Onlarin varacaklari yer cehennemdir, ne kotu donustur!…
Bakara/2/ 193. Fitne tamamen yok edilinceye ve din (kulluk) de yalniz Allah için oluncaya kadar onlarla savasin. Sayet vazgeçerlerse zalimlerden baskasina dusmanlik ve saldiri yoktur.
Yukarıdaki ayetler islamiyetin bir zorlama dini oldugunun acikca bizzat Kuran’da yazili halidir. Ayrica inanmayanlarn devamli olarak cehennem ile tehdit edilmesi zorlama degil de nedir? Islam dinini terkedenlerin mürted ilan edilip ölüm cezasi verilmesi zorlama deðilk de nedir? Islamiyeti eleþtirenlerin ölüm fetvalari almalari zorlama degil de nedir? (Teslime Nesrin ve Salman Rüsdi gibi..)
Prof.Dr İlhan Arsel de dindeki zorlama oldugunu Kuran’daki Çelişkileri anlatan yazı ve kitaplarında şu şekilde aciklamistir:
Seriat ortaminda ve din adami’nin elinde yetisen kisilerin ortak özelligi, birbirine ters, birbirine zit ve birbirini cerheden seyleri ayni zamanda benimseyebilmek veya benimsemis görünmektir. Bundan dolayidir ki müslüman kisi, hem bir yandan “Islam dini hosgörü dini’dir” diyebilir ve hem de ayni zamanda Kur’an’in: “Islam’dan gayri bir din’e inananlar sapiktirlar” seklindeki hükmünü benimseyebilir. Bu iki düsüncenin birbirine zit, birinin tersi oldugunu düsünmez. Hem bir yandan Kur’an’in “Din’de zorlama olmaz” seklindeki hükmüne sarilabilir ve hem de ayni Kur’an’in, “müsrikleri” (puta tapanlari) Islam’a zorlamak için, “Müsrikleri öldürünüz” seklindeki emrini rahatlikla uygulayabilir. Bu iki davranisin çeliskili ve bagdasmaz oldugunu farketmez. Farketse bile günah isleme korkusundan farketmemis görünür.
Bir yandan “Tanri dileseydi puta tapmazlardi” seklindeki seriat hükmüne inanirken diger yandan puta tapanlarin Cehenneme atilacaklarina dair hükmü dogal kabul etmekten geri kalmaz ve bu iki hükmün çelisir seyler oldugunu düsünmez. Düsünse bile düsünmemis görünür.
Bir yandan “Allah kimi dogru yola koymak isterse onun kalbini Islamiyete açar, kimi de saptirmak isterse … kalbini dar ve sikintili kilar” seklindeki hükme inanir fakat ayni zamanda bu hükmün uzatmasi olan “Allah, inanmayanlari küfür batakliginda birakir” seklindeki satirlari dogal bulur. Bu iki hüküm arasinda çelisme oldugunu aklindan geçirmez. Gecirse bile, gecirmemis görünür.
Bir yandan “Seriat dini, kadini yüceltmistir, yirminci yüzyilin ulasamadigi haklara eristirmistir; kadinin sahsiyet haklarina saygilidir, kadin erkek esitligini öngörür” seklinde konusurken diger yandan: “Kadinlar aklen ve dinen dûn yaratiklardir; erkeklerin kadinlardan bir üstün dereceleri vardir; iki kadinin tanikligi bir erkegin tanikligina bedeldir; mirasta erkegin payi iki disinin payi kadardir; namazi bozan seyler esek, kara köpek, domuz ve kadin’dir; kadinlar insanin karsisina seytan gibi çikarlar; Cehennem’in çogunlugu kadinlardan olusur, vs…” seklindeki hükümleri öne sürebilir ve bunu yaparken çeliskiye düstügünü bilmez. Bilse bile, bilmemis görünür.
Sayisiz denecek kadar çok bu örneklerin ortaya vurdugu sonuç sudur ki seriat verileriyle yetisen kisi birbiriyle çeliski halinde bulunan din verilerini gerçegin ta kendisi olarak kabul etmekten geri kalmaz. Bu hükümlerin “kutsalligina” ve “mutlak gerçekligine” öylesine inanmistir ki bunlarda “çelisme”, “tutarsizlik” ya da “bagdasmazlik” diye bir sey olabilecegini kabul etmez. Kabul etmek söyle dursun fakat kabul edenleri dinsizlikle suçlamaga hazirdir. Cünkü zekasi, seriat’in olusturdugu ortam içerisinde körletilmistir ve bu ortami olusturan da esas itibariyle din adamidir. Din adami’nin ona belettigi sudur ki Kur’an: “Dogrulugu süphe götürmeyen kitab’tir” (K.2 Bakara 2) ve “Eger o, Allah’tan baskasi tarafindan gelmis olsaydi onda bir çok tutarsizlik (bulunurdu)” (K. 4 Nisa 82)
Ancak ne var ki akilci bir gözle Kur’an’i okumaga basladigimiz an, daha ilk satirlarindan itibaren çelismeli hükümleri karsimizda bulur ve okumaga devam ettikçe bunlarin çoklugu içerisinde kayboluruz. Sadece bir kaç örnekle yetinmek üzere En’am Suresi”nden bazi hükümlere göz atmakla ise baslayalim: 107ci ayet söyle der: “Tanri dileseydi puta tapmazlardi” (K. 6 En’am 107). Bir kaç ayet ilerde su vardir: “Allah dilemedikçe inanmazlar” (K. 6 En’am 111) . Bundan anlasilan sudur ki inanmak ya da puta tapmak Tanri’nin dilegine baglidir ve eger Tanri dilemis olsaydi kisiler puta tapmazlardi.
Ancak ne var ki bu ayni En’am Sure’sinde: “… puta tapanlardan yüz çevir” (K. 6 En’am 106) diye yazilidir. Bunu pekistirir nitelikte olmak üzere Tevbe suresi’nde de puta tapanlarin öldürülmelerini emreden su ayet vardir: “…Müsrikleri (puta tapanlari) buldugunuz yerde öldürün,..” (K. 9 Tevbe 5). Bir baska deyisle, Kuran’a gore, Tanri kisiyi hem “putperest” (müsrik) birakmistir, ve hem de “putperest’tir” diye cezalandirmaktadir.
Yukardakine benzer bir diger örnek En’am Suresi’ndeki su ayet’dir: “Allah kimi dogru yola koymak isterse onun kalbini islamiyete açar, kimi de saptirmak isterse… kalbini dar ve sikintili kilar. Allah inanmayanlari küfür batakliginda birakir” (K. 6 En’am 125). Dikkat edilecegi gibi ilk iki tümce ile son tümce çeliski halindedir. Cünkü ilk iki tümceye göre kisi’yi “Müslüman” ya da “Kafir” yapan Tanri’dir; fakat Tanri, kafir yaptiklarini Cehennem’e atmaktadir.
Yine Bakara Sure’sinin 6.ayet’i söyle der: “Süphe yok ki, inkar edenleri (kafir olanlari), baslarina gelecekle (azab ile) uyarsan da uyarmasan da birdir, inanmazlar” (K. 2 Bakara 6). Bu ayet’in hemen arkasindan su ayet gelir: “Zira Allah onlarin kalblerini ve kulaklarini mühürlemistir; gözlerinde de perde vardir ve büyük azab onlar içindir” (K. 2 Bakara 7). Görülüyor ki kisileri “kafir” yapan, onlarin kalblerini ve kulaklarini mühürleyen Tanri’dir. Fakat böyle oldugu halde Tanri kendisinin “kafir” yaptiklarini, büyük bir azab’a sokacaktir.
Söylemeye gerek yoktur ki Tanri’nin insanlari, hem gözlerini ve kulaklarini mühürleyip kafir yapmasi ve hem de cezalandirmasi çelismeli ve tutarsiz bir davranistir. Fakat islamcilar bu hükümleri, sanki ortada çelisme yokmus gibi müslüman kisinin beynine sokusturuverir.
Yine bunun gibi Bakara Sure’sinde “Dinde zorlama yok” (K. 2 Bakara 256) diye yazilidir. Islamcilar buna dayanarak Islam’in hösgörü dini oldugunu söyler. Söylediklerini pekistirmek maksadiyle: “Süphe yok ki bu (Kur’an) bir ögüttür. O halde dileyen Rabbine götüren yolu tutsun…” (K. 73 Müzemmil 19) ya da “Muhakkak ki bu kitap bir ögüttür. Kim dilerse ondan ögüt alir…” (K.74 Müddessir 54-55) seklindeki ayetleri okur. Buna benzer diger ayet’leri ya da hadis’leri okuyarak seriat dininde inanç özgürlügü oldugunu savunur.
Fakat bunu yaparken, söyledikleriyle çeliskiye düsercesine, Islam’dan baska “gerçek din” olmadigini, bildiren, baska din ve inanca yönelenleri “sapik” ya da “kafir” olarak ilan eden, ya da Tanri’ya es kosanlari (müsrik’leri) ölüme götüren, daha baska bir deyimle inanç özgürlügünü ve hosgörüyü kökünden silen hükümleri siralar. Ornegin Kur’an’daki “Müsrikleri nerede bulursaniz öldürün” (K. Tevbe 5; Al-i Imran 85) seklindeki emirleri açiklar. Ya da “Kitab Ehli” olanlara (yani Yahudilere ve Hiristiyanlara) karsi savas açilmasini, Islami kabul ettirene ya da “Cizye” (kafa parasi) alinana kadar bu savasin sürdürülmesini öngören hükümleri belletmekten geri kalmaz. Islam dini’nin bu hükümlere dayali olarak yayildigini, Muhammed’in bu maksatla savaslar yaptigini, ölüm döseginde iken “Arap ceziresinde iki din bir arada bulunmayacak” diye vasiyette bulundugunu anlatmaktan bikmaz. Dinde “zorlama” olmadigini bildiren hükümlerle, “zorlamayi” öngören hükümlerin (ve eylemlerin) yan yana, içiçe bulunmasini çeliski saymaz.
Bir yandan: “Iyilik ve fenalik bir degildir… Sen fenaligi en güzel sekilde sav; o zaman seninle arasinda düsmanlik bulunan kisinin yakin bir dost oldugunu görürsün…” (K. 41 Fussilet 34) seklindeki hükümler, diger yandan bunlara ters düsen: “Ey inananlar…size kisas farz kilindi…Ey akil sahipleri kisas’ta sizin için hayat vardir…” (K. 2 Bakara 178-9), ya da “:Bir kötülügün karsiligi, ayni sekilde bir kötülüktür…” (K. 42 Sura 40) seklindeki hükümler bulunur Kuran’da. Hangi kötülüge hangi kötülükle karsi konulacagini da : “… hür ile hür insan, köle ile köle, kadin ile kadin…” (K.2 Bakara 178) ya da “… onlara can cana, göze göz, buruna burun, kulaga kulak, dise disle ve yaralara karsilikli ödesme yazdik…Allah’in indirdigi ile hükmetmeyenler, iste onlar zalimlerdir…” (K.5 Maide 45 ayrica bkz. Bakara 179) seklindeki hükümler de bulunur Kuran’da. Bir yandan öç almayi farz kilan bu emirlerle, ya da: “Sen de müsrikleri hicvü zemmet, yahud onlarin hicivlerine mukabelede bulun, Cibril’de seninle beraberdir” seklindeki Hadis’lerle 186 hasir nesir olurken diger yandan: “Her kim öç almayip bagislarsa iste bu hareket büyüklerin karidir” (K.42 Sura 43) seklindeki hükümler bulunur Kuran’da.
Devami icin:
Ilhan Arsel Sitesi
Islamiyet Gercekleri konusunda bazi kaynaklar:
Turan Dursun
Islamiyet Gercekleri
Islam Pencereleri
Zaman zaman islami misyonerler derler ki "islam dini özgürlükler dinidir.."
Halbuki bu ifade büyük bir kandırmacadır.
Islam dini özgürlükler degil, bilakis yasaklar dinidir.
Halbuki, Islam dini, yasaklar dinidir. Yaşamın her anında islam dininin karıştığı bir durum vardır. Bundan dolayıdır ki, “Acaba şunu yapmak günah mı?”, “Bunu yapmak dinen caiz midir” diye din ulemasına ve de T.C’nin uleması Diyanet İşleri Başkanlığı’ndaki fetva şubesine müslümanlardan birçok sorular gelir.
İslam dinini propagandasını yapan islami misyonerler, “dinde zorlama yoktur” derler ki, bu, tamamen yanlış bir propagandadır. Bizzat Kuran ayetleri, ve hadisleer ve de 1400 yıldır fetvbalar veren islam uleması, islam dininin bir yasaklar ve zorlama dini olduğunu belgelemektedir:
Kuran ayetleri islam dininin bir zorlama dini olduğunu şu şekilde ifade etmektedir:
Ali Imran/3/85. Kim Islamiyet’ten baska bir dine yonelirse, onunki kabul edilmeyecektir. O ahirette de kaybedenlerdendir.
Maide/5/35. Ey Inananlar! Allah’tan sakinin, O’na ulasmaya yol arayin, yolunda cihad edin ki kurtulasiniz.
Maide/5/51. Ey Inananlar! Yahudileri ve hiristiyanlari dost olarak benimsemeyin, onlar birbirlerinin dostudurlar.
Sizden kim onlara dost olursa o da onlardandir. Allah zulmeden kimseleri dogru yola eristirmez.
Tevbe/9/5. Hurmetli aylar cikinca, puta tapanlari buldugunuz yerde oldurun; onlari yakalayip hapsedin; her gozetleme yerinde onlari bekleyin. Eger tevbe eder, namaz kilar ve zekat verirlerse yollarini serbest birakin. Dogrusu Allah bagislar ve merhamet eder.
Tevbe/9/29. Kitap verilenlerden, Allah’a, ahiret gunune inanmayan, Allah’in ve peygamberinin haram kildigini haram saymayan, hak dinini din edinmeyenlerle, boyunlarini bukup kendi elleriyle cizye verene kadar savasin.
Tevbe/9/41. Isteyen, istemeyen, hepiniz savasa cikin. Allah yolunda mallarinizla, canlarinizla cihat edin. Bilirseniz bu sizin cin hayirlidir.
Tevbe/9/73. Ey Peygamber! Inkarcilarla, ikiyuzlulerle savas; onlara karsi sert davran. Varacaklari yer
cehennemdir, ne kotu donustur.
Tevbe/9/113. Cehennemlik olduklari anlasildiktan sonra, akraba bile olsalar, puta tapanlar icin magfiret dilemek Peygamber’e ve muminlere yarasmaz.
Tahrim/66/9. Ey Peygamber! Inkarcilarla ve ikiyuzlulerle savas; onlara karsi sert davran. Onlarin varacaklari yer cehennemdir, ne kotu donustur!…
Bakara/2/ 193. Fitne tamamen yok edilinceye ve din (kulluk) de yalniz Allah için oluncaya kadar onlarla savasin. Sayet vazgeçerlerse zalimlerden baskasina dusmanlik ve saldiri yoktur.
Yukarıdaki ayetler islamiyetin bir zorlama dini oldugunun acikca bizzat Kuran’da yazili halidir. Ayrica inanmayanlarn devamli olarak cehennem ile tehdit edilmesi zorlama degil de nedir? Islam dinini terkedenlerin mürted ilan edilip ölüm cezasi verilmesi zorlama deðilk de nedir? Islamiyeti eleþtirenlerin ölüm fetvalari almalari zorlama degil de nedir? (Teslime Nesrin ve Salman Rüsdi gibi..)
Prof.Dr İlhan Arsel de dindeki zorlama oldugunu Kuran’daki Çelişkileri anlatan yazı ve kitaplarında şu şekilde aciklamistir:
Seriat ortaminda ve din adami’nin elinde yetisen kisilerin ortak özelligi, birbirine ters, birbirine zit ve birbirini cerheden seyleri ayni zamanda benimseyebilmek veya benimsemis görünmektir. Bundan dolayidir ki müslüman kisi, hem bir yandan “Islam dini hosgörü dini’dir” diyebilir ve hem de ayni zamanda Kur’an’in: “Islam’dan gayri bir din’e inananlar sapiktirlar” seklindeki hükmünü benimseyebilir. Bu iki düsüncenin birbirine zit, birinin tersi oldugunu düsünmez. Hem bir yandan Kur’an’in “Din’de zorlama olmaz” seklindeki hükmüne sarilabilir ve hem de ayni Kur’an’in, “müsrikleri” (puta tapanlari) Islam’a zorlamak için, “Müsrikleri öldürünüz” seklindeki emrini rahatlikla uygulayabilir. Bu iki davranisin çeliskili ve bagdasmaz oldugunu farketmez. Farketse bile günah isleme korkusundan farketmemis görünür.
Bir yandan “Tanri dileseydi puta tapmazlardi” seklindeki seriat hükmüne inanirken diger yandan puta tapanlarin Cehenneme atilacaklarina dair hükmü dogal kabul etmekten geri kalmaz ve bu iki hükmün çelisir seyler oldugunu düsünmez. Düsünse bile düsünmemis görünür.
Bir yandan “Allah kimi dogru yola koymak isterse onun kalbini Islamiyete açar, kimi de saptirmak isterse … kalbini dar ve sikintili kilar” seklindeki hükme inanir fakat ayni zamanda bu hükmün uzatmasi olan “Allah, inanmayanlari küfür batakliginda birakir” seklindeki satirlari dogal bulur. Bu iki hüküm arasinda çelisme oldugunu aklindan geçirmez. Gecirse bile, gecirmemis görünür.
Bir yandan “Seriat dini, kadini yüceltmistir, yirminci yüzyilin ulasamadigi haklara eristirmistir; kadinin sahsiyet haklarina saygilidir, kadin erkek esitligini öngörür” seklinde konusurken diger yandan: “Kadinlar aklen ve dinen dûn yaratiklardir; erkeklerin kadinlardan bir üstün dereceleri vardir; iki kadinin tanikligi bir erkegin tanikligina bedeldir; mirasta erkegin payi iki disinin payi kadardir; namazi bozan seyler esek, kara köpek, domuz ve kadin’dir; kadinlar insanin karsisina seytan gibi çikarlar; Cehennem’in çogunlugu kadinlardan olusur, vs…” seklindeki hükümleri öne sürebilir ve bunu yaparken çeliskiye düstügünü bilmez. Bilse bile, bilmemis görünür.
Sayisiz denecek kadar çok bu örneklerin ortaya vurdugu sonuç sudur ki seriat verileriyle yetisen kisi birbiriyle çeliski halinde bulunan din verilerini gerçegin ta kendisi olarak kabul etmekten geri kalmaz. Bu hükümlerin “kutsalligina” ve “mutlak gerçekligine” öylesine inanmistir ki bunlarda “çelisme”, “tutarsizlik” ya da “bagdasmazlik” diye bir sey olabilecegini kabul etmez. Kabul etmek söyle dursun fakat kabul edenleri dinsizlikle suçlamaga hazirdir. Cünkü zekasi, seriat’in olusturdugu ortam içerisinde körletilmistir ve bu ortami olusturan da esas itibariyle din adamidir. Din adami’nin ona belettigi sudur ki Kur’an: “Dogrulugu süphe götürmeyen kitab’tir” (K.2 Bakara 2) ve “Eger o, Allah’tan baskasi tarafindan gelmis olsaydi onda bir çok tutarsizlik (bulunurdu)” (K. 4 Nisa 82)
Ancak ne var ki akilci bir gözle Kur’an’i okumaga basladigimiz an, daha ilk satirlarindan itibaren çelismeli hükümleri karsimizda bulur ve okumaga devam ettikçe bunlarin çoklugu içerisinde kayboluruz. Sadece bir kaç örnekle yetinmek üzere En’am Suresi”nden bazi hükümlere göz atmakla ise baslayalim: 107ci ayet söyle der: “Tanri dileseydi puta tapmazlardi” (K. 6 En’am 107). Bir kaç ayet ilerde su vardir: “Allah dilemedikçe inanmazlar” (K. 6 En’am 111) . Bundan anlasilan sudur ki inanmak ya da puta tapmak Tanri’nin dilegine baglidir ve eger Tanri dilemis olsaydi kisiler puta tapmazlardi.
Ancak ne var ki bu ayni En’am Sure’sinde: “… puta tapanlardan yüz çevir” (K. 6 En’am 106) diye yazilidir. Bunu pekistirir nitelikte olmak üzere Tevbe suresi’nde de puta tapanlarin öldürülmelerini emreden su ayet vardir: “…Müsrikleri (puta tapanlari) buldugunuz yerde öldürün,..” (K. 9 Tevbe 5). Bir baska deyisle, Kuran’a gore, Tanri kisiyi hem “putperest” (müsrik) birakmistir, ve hem de “putperest’tir” diye cezalandirmaktadir.
Yukardakine benzer bir diger örnek En’am Suresi’ndeki su ayet’dir: “Allah kimi dogru yola koymak isterse onun kalbini islamiyete açar, kimi de saptirmak isterse… kalbini dar ve sikintili kilar. Allah inanmayanlari küfür batakliginda birakir” (K. 6 En’am 125). Dikkat edilecegi gibi ilk iki tümce ile son tümce çeliski halindedir. Cünkü ilk iki tümceye göre kisi’yi “Müslüman” ya da “Kafir” yapan Tanri’dir; fakat Tanri, kafir yaptiklarini Cehennem’e atmaktadir.
Yine Bakara Sure’sinin 6.ayet’i söyle der: “Süphe yok ki, inkar edenleri (kafir olanlari), baslarina gelecekle (azab ile) uyarsan da uyarmasan da birdir, inanmazlar” (K. 2 Bakara 6). Bu ayet’in hemen arkasindan su ayet gelir: “Zira Allah onlarin kalblerini ve kulaklarini mühürlemistir; gözlerinde de perde vardir ve büyük azab onlar içindir” (K. 2 Bakara 7). Görülüyor ki kisileri “kafir” yapan, onlarin kalblerini ve kulaklarini mühürleyen Tanri’dir. Fakat böyle oldugu halde Tanri kendisinin “kafir” yaptiklarini, büyük bir azab’a sokacaktir.
Söylemeye gerek yoktur ki Tanri’nin insanlari, hem gözlerini ve kulaklarini mühürleyip kafir yapmasi ve hem de cezalandirmasi çelismeli ve tutarsiz bir davranistir. Fakat islamcilar bu hükümleri, sanki ortada çelisme yokmus gibi müslüman kisinin beynine sokusturuverir.
Yine bunun gibi Bakara Sure’sinde “Dinde zorlama yok” (K. 2 Bakara 256) diye yazilidir. Islamcilar buna dayanarak Islam’in hösgörü dini oldugunu söyler. Söylediklerini pekistirmek maksadiyle: “Süphe yok ki bu (Kur’an) bir ögüttür. O halde dileyen Rabbine götüren yolu tutsun…” (K. 73 Müzemmil 19) ya da “Muhakkak ki bu kitap bir ögüttür. Kim dilerse ondan ögüt alir…” (K.74 Müddessir 54-55) seklindeki ayetleri okur. Buna benzer diger ayet’leri ya da hadis’leri okuyarak seriat dininde inanç özgürlügü oldugunu savunur.
Fakat bunu yaparken, söyledikleriyle çeliskiye düsercesine, Islam’dan baska “gerçek din” olmadigini, bildiren, baska din ve inanca yönelenleri “sapik” ya da “kafir” olarak ilan eden, ya da Tanri’ya es kosanlari (müsrik’leri) ölüme götüren, daha baska bir deyimle inanç özgürlügünü ve hosgörüyü kökünden silen hükümleri siralar. Ornegin Kur’an’daki “Müsrikleri nerede bulursaniz öldürün” (K. Tevbe 5; Al-i Imran 85) seklindeki emirleri açiklar. Ya da “Kitab Ehli” olanlara (yani Yahudilere ve Hiristiyanlara) karsi savas açilmasini, Islami kabul ettirene ya da “Cizye” (kafa parasi) alinana kadar bu savasin sürdürülmesini öngören hükümleri belletmekten geri kalmaz. Islam dini’nin bu hükümlere dayali olarak yayildigini, Muhammed’in bu maksatla savaslar yaptigini, ölüm döseginde iken “Arap ceziresinde iki din bir arada bulunmayacak” diye vasiyette bulundugunu anlatmaktan bikmaz. Dinde “zorlama” olmadigini bildiren hükümlerle, “zorlamayi” öngören hükümlerin (ve eylemlerin) yan yana, içiçe bulunmasini çeliski saymaz.
Bir yandan: “Iyilik ve fenalik bir degildir… Sen fenaligi en güzel sekilde sav; o zaman seninle arasinda düsmanlik bulunan kisinin yakin bir dost oldugunu görürsün…” (K. 41 Fussilet 34) seklindeki hükümler, diger yandan bunlara ters düsen: “Ey inananlar…size kisas farz kilindi…Ey akil sahipleri kisas’ta sizin için hayat vardir…” (K. 2 Bakara 178-9), ya da “:Bir kötülügün karsiligi, ayni sekilde bir kötülüktür…” (K. 42 Sura 40) seklindeki hükümler bulunur Kuran’da. Hangi kötülüge hangi kötülükle karsi konulacagini da : “… hür ile hür insan, köle ile köle, kadin ile kadin…” (K.2 Bakara 178) ya da “… onlara can cana, göze göz, buruna burun, kulaga kulak, dise disle ve yaralara karsilikli ödesme yazdik…Allah’in indirdigi ile hükmetmeyenler, iste onlar zalimlerdir…” (K.5 Maide 45 ayrica bkz. Bakara 179) seklindeki hükümler de bulunur Kuran’da. Bir yandan öç almayi farz kilan bu emirlerle, ya da: “Sen de müsrikleri hicvü zemmet, yahud onlarin hicivlerine mukabelede bulun, Cibril’de seninle beraberdir” seklindeki Hadis’lerle 186 hasir nesir olurken diger yandan: “Her kim öç almayip bagislarsa iste bu hareket büyüklerin karidir” (K.42 Sura 43) seklindeki hükümler bulunur Kuran’da.
Devami icin:
Ilhan Arsel Sitesi
Islamiyet Gercekleri konusunda bazi kaynaklar:
Turan Dursun
Islamiyet Gercekleri
Islam Pencereleri
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)